yaþamsal alanlarýnda yalnýz kalmaya yer bulamayan yüreklerin hazin sonudur sokaklar ve balkonlar ki sol göðsümün altýnda ince tedirgin bir aðrý/ ritmi bozuk kalp atýþlarý ilk kez ihanet eder kendine ve bir kramp iner bedenine, yetisiz kalýrsýn.. kala/kalýrsýn.. en yakýnýndakinden en uzaðýna kadar ki çoðalýr gölgeleri hüznünün/ dudaðýndan eksik susmalara býrakarak kendini..
hiçbir soru cevaplandýrýlmak için sorulmazken aradýðým cevaplara keskin sorularýn sorgularýn bulaþýyor, gözlüklerimi silmeliyim. uzak durmalýyým gerilimi yüksek haltlardan hatlardan.. ve önem vermeliyim trafik ýþýklarýna.. kýrmýzý/ dur ve sarý bekle ki ben ne siyah nede maviyim.. iki rengin arasýnda hiçbir yerdeyim.. gece ile gündüz arasýnda.. ranzalarýn çatlaklarýndan sýzýp, alüminyum kapýlardan geçip, kendimi evin bodrumuna atacaðým sinirsel elementler bunlar. tadý bulaþýrken beþ duyu organýna inat metalik.. dudaðýmýn kenarýnda çelik tozu/ ve kokun/ dokun/ ellerin en çok güvendiðim andýr..
(senin gibi)
buz tutmuþ tenin kaydým.. tenimde ilkel kavimlerin kokusu en ilkel sürtünme avuç içlerimde çarparken sana daðýlýrken tektek/ve aðýr aðýr..
(benim gibi)
baðýrrr! çaðýrr! þehir þehir duymak istemiyorlar kulaklarýnýn dibinde ya da en derinlerinde fark etmiyor...
görmemiyorlar ve bir daha da görmek istemiyorlar...
-gök yüzünden düþen insanýn halidir bu..
tutup bulut versen bir demet yüreði yerin dibinde...
çek! parmaklarýný dayadýðýn dudaklarýndan öptüm/öptüm.. ve bulaþtý her yerime o bilindik lekelerin.
alnýmýn tam ortasýndaki mühür kalbimin gölgesidir sevgili.
ya ra ba ha ne...
silemediðimiz kaderlerin çizgilerine bastýk.
oynarken.
býrakýp kaçarken insan bir þeyi aslýnda dönüp hep arkasýna bakýyor...
/acaba peþimden geliyor mu?/
otur oturduðun yerde... kimse beni senin gibi sevmiyor..
sen bana bakma kelimeler devriliyor üstüme
kýrýlýyor kanatlarý meleklerin ki seni melek yapan kanatlarýn deðil! uðurluyorum üstümden.
gözlerimden.
martý konuyor her yerime.
surat asma... kedilerin yaþadýðý bir çaðda martýlar diyorum.
" gün batýyordu hatýrlýyorumda martý telaþlarýndaydý insanlar"
býrakacaðým kendimi alagrasýz gecelerde, saçlarýna düðümlenip, bir marinaya demirler gibi bakma birden/ birden kapalý bütün kapýlar...
çekip gidiyorsun yine/ dudaklarýnýn saçaklarýndan düþüyor bütün sözler...
küs bulaþtýrýyorsun bahara/ biliyorsun...
(...)
Sosyal Medyada Paylaşın:
eksik susmalar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.