bütün gün koynumda iðde dalýyla gezdim
herkes incindiði yerden bitti baþlarken
dilde erilen sýrça köþkün sahibi
kusurlu herþey herkesin birinden
güneþ indi ve beni de indirdi
zerdüþtün daðýndan düze
dedim yüzümün kepengi, sümbül, leylak
ve baðýþlanmýþ kök
gümüþ simlerle donattý baþýmý üzgü
bir divan kaleme aldým kusurlu lisanýmla
kurtarmaya indim kusurlarýmý
kurtarmaya seðirttiðim batýk yeryüzü
yoksullar, ezilmiþ horlanmýþlar
inceldikçe incelen seçicilik ve hüner
böyle mi baþlýyor
bunca kýsa ve dümdüz
öðrenmeye durduðunuz hikmetli sözler kimin
nihayet bildiði gibi eridi zaman
herkese bir
daraltýlmýþ olmalý benden evvel kelam
neyi söksem neresinden açsam duvar
herkesim yaralý ve geç varýyorum her þeyime
sonradan anlýyorum ah
suyun çatlayýp, ateþin yaðdýðýný
dokunduðum keten kumaþlarýn kusuruyum
hummayla sevdiðim vazgeçtiðimle ayný
beni çözen dil herkese düðüm
okuyanýn yazaný yazanýn okuyaný bulmadýðý
ululanmýþ suyun bulanmýþ çölü
~
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.