Yalnýz yýldýzlarý saydým dün gece
Yine öyle çoktular ki
Samanyoluna dökülmüþlerdi
Bayram sabahýna
Eriþmek acizliginde
Yine yokluðunun arifesindeyim..
Kokun yok
Sýcaklýðýn bir þubat sayfasýnda donduruldu
Ellerin
Yüzün,gülümseyen yüreðin yok
Telaþ yok, herþey özensiz
Ki biz telaþlý bayramlara muhtaciz
Ve mendil içine gizlemiþ
Sevgilere…
Kim bilir gittiðin yerde mutlumusun
Ben gibi seni de özlem acýtýyormu
Zaman dur saatinde mi ordada hep
Gittiðin bilinmezlerinde
Gözlerin dolu dolu ,sesin titrekti
Son arifede
Bayram sevincine her karýþtýðýmda
Son kere mi gölgesi düserdi
içimize
Söyleyemezdik ayrýlýðý
Taþ duvarlar arasýna gönderirdik
Sus koyardýk dilimize
Ýþte zamanlar o z/amanlar
Yokluðun
Her bayram öncesi delici zehir
Ve her bayram sonrasý
Biriken özlem yükü daha bir agir
Ve ölüm daha bir hoyrat
içimiz de….
YILDIZ