ÖLDÜRDÜM ANNE

ÖLDÜRDÜM ANNE

Evvel Allah sonra sana emanet
Gönderdim Musti’mi gönderdim anne
Altý Þubat günü koptu kýyamet
Yönümü kýbleye dönderdim anne

Çýktým ki yýkýlmýþ beton kolonlar
Ýnliyor ölmeyip altta kalanlar
Feryat figan yardým diliyor canlar
Yaþama þevkimi söndürdüm anne

Koþtum mahalleden alttan yukarý
Gördüm ki iyiler bizim kýzlarý
Musti’min uzaktý bizden evleri
Yola arabayý indirdim anne

Gittim ki ne gidem, ev yok yerinde
Tonlarca moloz var kat üzerinde
Ne bir ses, ne nefes yoktur derinde
Kepçeyi yýðýna kondurdum anne

Baðýrdým çaðýrdým cevap vermedi
Nasýl oldu bilmem aklým ermedi
Þükür Azrail Bestami’mi görmedi
Ataþýmý bunla dindirdim anne

Toprak huzur verir, ölmüþ’e sað’a
Uymazdý gardaþým bu rezil çað’a
Buluþun, Sen, musti’m, kör Ahmet aða
Oðlunu cennete gönderdim anne

Neylersin ölenle ölünmez derler
Yaþýyorum amma, bende kederler
Arada çocuklar gelir giderler
Yükü omuzuma bindirdim anne.

Beni merak etme, olur bir þekil
Doðruya, yalnýza o Allah vekil
Duayla yerinde duruyor akýl
Ölümlü dünyayý sindirdim anne
Nefsimi körledim öldürdüm anne

Arif Sami Ýðde.


























Sosyal Medyada Paylaşın: