Mavi, gökyüzünün asil sahibi Beyaz bulutlarýn gölgesinde karýnca Deniz, dalgalarýn hýrçýn þairi Gemiler zincirlerini kýrmak için giderler, Uzak diyarlara.
Uzak, özlemin yanký bulduðu yer Yakýn, eskiyen yüzün onarýlmayaný Aþk, umudu yeþil ýþýk yakan huzme Ölüm, ýþýklarýn söndüðü o gece, Verilen son muhtýra.
Sýr, bilinmeyene giden daraðacý Öyle bir tutku; olduðundan çok acý, Ürkek bir ceylan giymiþti o tacý Tahtan inerken baktý ki; Çekilen son kura.
Sosyal Medyada Paylaşın:
karbulutu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.