"Her son, yeni bir baþlangýçtý, dememiþlermiydi, oysa, baþlamadan, bitenlerle, geldi, sonum. Ben önceden, yaþamayý, severdim, ve gülerdim, her gidene, kalbime attýðým, sýzdýran bir çizikle. Zamanla, biriken acýlarým, sýzdý, kesiklerimden, içime gömdüðüm, yaþayan ölüler, dirildi, gözlerimin, feri söndü, dizlerimin dermaný kesildi, sebep oldu, sonuma. Sonum, ’solum’ oldu. Solum öldü, ben ölemedim..." _þairþizofren_
Sosyal Medyada Paylaşın:
şairşizofren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.