Ayný çarký döndürüyor sanki kader, radyoda ayný þarký, ayný yüz aynada, ayný yorgun gözler, ve sebebini bilmediðim ayný keder. herþey ayný her geçen gün saçýmda çoðalan beyazlar, düþlerim, düþümde yitirdiklerim hiç bitmeyen bitirdiklerim. ayný, hep ayný...
ya sen tüm yitirdiklerimin toplamý olan kadýn sen ayný mýsýn?
Sosyal Medyada Paylaşın:
here comes to shame Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.