Rahmet iner o yüce göklerden Damla damla, tane tane yaðar Yaðmurlarla dolular ve karlar Ve erir sýzým sýzým kývrým kývrým Bükülür, sanki kendine yol arar Eðimli vadilerden, tepelerden, Yokuþlardan aþaðýlara akar sular Dere dere, çay çay, nehir nehir Dolanýr ýrmak ýrmak, coþar sular
Sonra varýr göllere, barajlara Uyur, dinlenir, âdeta yatar sular.. Ve çok geçmeden tekrar kalkar Bir daha hýzlýca akmaya baþlar Derken köy köy kasaba kasaba Þehir þehir, kent kent, dolar sular Ulaþýr, tek tek evlere borularla Nihayet, tertemiz suya kavuþur Canlar, çamaþýrlar, bulaþýklar Aktýkça oluk oluk çeþmelerden Bembeyaz, þýrýl þýrýl, yýkar sular...
Ve abýhayat olur, suya kanar Kurtlar kuþlar, susayan canlar Bir de arýnýr, tertemiz olurlar Âdeta ýþýlar, ak pak olur ruhlar Yýkanýr gözyaþlarýyla günahlar Kimi sade kimi zarif þadýrvanda Alýrken abdestini Müslümanlar Akar akar... Rabbini anar sular Allah Allah diye... Kaynar sular...
Mesut ÖZÜNLÜ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Özünlü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.