BİRDE BANA SOR
Belki suskun durgun, yüzümde aðýt,
Hüzünler doluþmuþ sanki bir kanýt,
Rüzgar fýsýldasa, esse de ýlgýt,
Beni birde bana, benliðime sor.
Sanýr mýsýn baþým hep göðe deðer?
Faniymiþ her bir þey biçare meðer,
"Neden böyle bu kul.?" Bilen böyle der,
Beni birde bana, benliðime sor.
"Dar kalýpta." Deme diken terziye,
Bildiði var mutlak dalmýþ ipliðe,
Gam ile yoðrulmuþ yar diye diye,
Beni birde bana, benliðime sor.
Görünüþ aldatýr bir serap gibi,
Sabah sanýr gören, oysa ikindi,
Baþýn eðmiþ garip vardýr bir derdi,
Beni birde bana, benliðime sor.
ÝYÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfan Yıldırım Çevik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.