Birkaç gün önceden hazýrlýklara baþlardýk Elbiselerimizi yataklarýn altýna koyar kalýp gibi yapardýk Arife günü sabahý zor ederdik… Günün aðaran ilk ýþýklarýyla sokaklara koþardýk
Köy odalarýna sinilerle yemekler taþýnýr Babamýzýn peþine düþerdik Dost akraba birbirimize karýþýrdýk Büyüklerimize saygýda hiç kusur etmezdik
Günden güne kayboldu gitti bu adetler O güzelliklerin yerini aldý baþka alýþkanlýklar Bayramý tatýl gibi görür oldu bir çok dostlar Uzaktan gelmez oldu artýk; amcalar, dayýlar
Bugünün sadece adý bayram Ortada dolaþýp duruyor bir çok insan Belli deðil bugün ne bayram ne seyran Yok artýk; ne o inanlar, ne o bayramlar
Hüseyin YAVUZKAN Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin_YAVUZKAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.