Bugün þehrin sokaklarýný bir bir dolaþtým Özlemiþtim arkadaþ dost aradým Eski evler yýkýlmýþ sokaklar delik deþik olmuþ Atatürk parký bile deðiþmiþ, Bir çok yeri tanýyamadým bana yabancý olmuþ Mersine ne olmuþ
Atatürk Parkýnda, nasýlda gezerdik arkadaþlarla el ele...! Beyaz ýþýklar vururdu, gece çam aðaçlarýna pusluca Havanýn serinlemesini beklerdik, saatlerce Ya seyyar satýcýlar; yasaklanmýþ, sesleri kesilmiþ hiç biri yok artýk bu þehirde Mersine ne olmuþ
Esnafý dolaþtým, herkes bir birine görünce yüzünü çevirir olmuþ Kimse kimseye çay bile söylemiyor. Bu insanlara ne olmuþ Yitirmiþiz bir çok deðerimizi; dost akraba el olmuþ Mersine ne olmuþ
Ne kadar özlemiþtim barbunya balýðý; balýk pazarý bile deðiþmiþ Masa kurmak mý? Sen ne diyorsun; artýk eskide kalmýþ Hele akþamcýlar beþ kiþi bir büyük rakýyý zor alýr olmuþ Ýçkili lokantalarýn çoðu da; cafelere dönüþmüþ. Mersine ne olmuþ
Balýk pazarýndaki içkili lokantalardan gelen arabesk þarkýlar bir birine karýþýrdý. Dost arkadaþ, ara sýra bir araya gelirdi Ýnsanlarýn çoðu da bir birini tanýrdý. O masalarda ne muhabbetler yapýlýrdý Artýk o güzelliklerden eser kalmamýþ buralarda Maziyi arar olduk yana yana… Mersine ne olmuþ Hüseyin YAVUZKAN Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin_YAVUZKAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.