Haziranda Kasım Gibiyim

Haziranda Kasým gibiyim
Zamansýz gelen güz mevsimi
Yeþil yapraklarýmý döküp,
Cadde, cadde, sokak, sokak savurdu
Ve belki de daðýlan parçalarým
Uçsuz bucaksýz deniz ve okyanuslarý aþtý

Gecenin bir vakti oldu,
Ne ay var ne de ýþýk saçan yýldýzlar
Gri kül rengine boyanmýþ bulutlara
Yavaþ yavaþ yaðmur yükleniyor
Yýldýrýmlarýn sessiz sessiz çakýþýndan belli
Yaðdý yaðacak üstüme soðuk damlalar

Sessizliðim, dibi görünmez kuyu
Dolaþtýrýr beni karanlýk dehlizlerde
Iþýksýz, yoran o tünellerde
Tutunacak duvarý olmayan,
Dokunduðumda ellerimi kanatan
Çift taraflý keskin kama gibi
Kenarý sivri, derin yara açan taþlarý.

Geçmiþi sorgularken
Bilemiyorum henüz gelmeyen
ve içinde sýrlar barýndýran günleri
Hani derler ya;
Yaþanmadan bilenmez hiç bir þey diye
O meçhul denen yarýnlarý beklerken
Yaþar giderim hayýrlýsýný dileyerek.
Sosyal Medyada Paylaşın: