Artýk yýldýzlar bile görmek istemiyor beni Baktýkça bulutlara saklanýyorlar Sonra kalakalýyorum dümdüz kara toprak arasýnda Belki de tek dostumdur kara toprak Kuruyor aðladýkça gözlerim Akýyor bir þey yokmuþçasýna gözyaþým O da terk ediyor beni Týpký sen ve dostlarým gibi Geriye iki dostum kalmýþ Biri biri kara toprak diðeri kara gece Aðlýyorum yalnýzlýðýma Toprak ýslandýkça çimleniyor Ben haykýrdýkça inliyor kara gece Koskoca þehirde çýðlýðýmý ne biri duyuyor ne de umursuyor Suç mu olmuþ yürekten sevmek Cezasý mý olacak yalnýzlýk Öykeyse çekelim cezamýzý Yasak olsun bize mutluluk Ama beni sýký sýký sarmalasýn kara toprak Benimle inlesin kara gece
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa çiftçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.