El Oldu

Damarýmda kaným, diðer yarýmdý
Dört mevsim neþeli, ilkbaharýmdý
Denizlerde mavim, yaylada sarýmdý
Canýmýn yarýsý el oldu þimdi

Güneþim, topraðým, nefesim, suyum
Canýma can veren pýnarým, kuyum
Övünse dese de ben þuyum, buyum
Boz bulanýk akan sel oldu þimdi

Gözüm kulaðýmdý, ayaðým, elim
Gülen dudaðýmdý, konuþan dilim
Dalýna yakýþan tomurcuk gülüm
Kökünden sökülmüþ dal oldu þimdi

Boyu, posu selvi dala benzerdi
Petekte süzülen bala benzerdi
Gül gibi boyalý ala benzerdi
Saçlarý döküldü kel oldu þimdi

Küllenmez yürekte sevdanýn közü
Mayasý temizdi, saðlamdý özü
Bana zevk verirdi, tatlýydý sözü
Dönmez oldu dili lal oldu þimdi

Bir cümleye dokuz anlam sýðdýrdý,
Ýpe sapa gelmez soru yaðdýrdý,
Ömür defterini tek tek saydýrdý,
Deðerler deðersiz zul oldu þimdi...

Haddini bilmedi, bakiyim sandý
Dünyanýn toz pembe haline kandý
Para, mal, mülk diye tutuþtu yandý
Doymayan nefsine kul oldu þimdi

Ömürlü Aksoy. Didim /Aydýn
"Ömürden Ezgiler" adlý þiir kitabýmdan


Sosyal Medyada Paylaşın: