Biz güncesi...

Peron, peron vagondur gözlerim
diyarý masal, hazzý aþk tadýnda,
göðe uzanan raylarýn huzurunda
geçiyorum biz gerçeðinin kalbinden
özlem karanlýðým göz kýrpýyor sanki
akýntýlanýyor bakýþlarým, dokunuþlarým
öpüþtüðümüz yakamozlarýn koynunda..
savruluyorken saçlarým yosun kokusunda
zamaný, zamana sessizce fýrlatýp ant içiyorum,
susuz içiyorum an’ý ebediyen göðsünden

ellerim,
ellerim ki dokunurken karanlýðýn sýrtýna
geçiyorum aþkla, tutkuyla geçemeden bizden
geçiyorum sevgili gün öncesinden biz güncesine

mevsim kýþ ya hani, hani soðuk, hani ayaz ya
çiçekleniriz biz sýcaðýmýzda soluklanan nefesimizle
çiçekleniriz bir bankýn gülümseyen ahþap yüzünde
nasýl bir bað, dört mevsim baharýz, bahçeyiz ki
doyumsuzluktur hazzýmýz, salkýmlandýkça ruhumuz

her an’ýmýn, her kalp atýþýmýn sesinde, ritminde
öyle güzel seviyor, öyle güzel özlüyorum ki seni
vurgundur yüreðim, yüreðine erim, eþim, güzel yârim...

~°~
~°~
~°~

Sosyal Medyada Paylaşın: