İNCİ´NMEK

Ýncinmekle inci arasýnda,
Bir bað olmalý..
Dönüþmenin adý olsa gerek,
Ýncinmek..
Bir istiridye gibi insan,
Ruhu incindiðinde
Daha fazla zarar görmesin diye,
Kendini korumaya alýr..
Göz yaþý ile temizler içindeki irini..
Ayný istiridyenin içine kaçan kumu,
Acý çekerek inciye dünüþtürmesi gibi..
Ýncindikçe insan yanlarý çýkar ortaya,
Anlar zamanla, hangi davranýþ,
Nasýl can yakar..
Kendi canýný yakan þeyleri,
Baþkalarýna yaþatmamak için,
Huyunu, suyunu, terbiye eder..
Edeple, adabýn birleþimidir
Ýnsanýn ruhunda incileþmesi,
Ýnce davranýþ biçimini,
Öðrenme halidir, incinmek..
Hal ile hemhal olmaktýr..
Ýnsan olgunlaþtýkça,
Ýnci tanesine dönüþür..
Beceremeyenler ise, çirkinleþir çürür,
Ve insan yanlarý zamanla ölür..

Þiir: Gönül Çeþli
23.04.2024
Sosyal Medyada Paylaşın: