YÖRÜK BU KADAR ÖLÜR!
Tükenmeyen çiledir Yörüklerin yaþamý,
Geçim derdi gölgeler, cenazeyi, bayramý!
Güneþten evvel kalkýp davarý güdeceksin,
Kuþlukta sulanacak, kuyuya gideceksin,
Öðleye doðru oðlak, meraya daðýlacak,
Davar eve gelecek, sütleri saðýlacak!
Birazdan davar - oðlak eþmede buluþacak,
Meleme sesleriyle curcuna oluþacak.
Oðlaklar emiþince eþmeye geçilecek,
Ardýndan tüm oðlaklar anneden seçilecek.
Çobanlar beþ dakika yemeðini yiyecek,
Kavalýný alacak, kepeneði giyecek,
Erkekler çoban olur, kadýn sütle uðraþýr,
Peynir keseye girer, gün akþama ulaþýr!
Dedim ya, Yörüklere uðramaz bayram, düðün..
Beþ dakikayý geçmez yediði her bir öðün!
Ýbretlik hadiseyi nakledeyim nihayet,
Ýsmi zihnimde mahfuz bir hocamdan rivayet :
Böyle bol meþakkatli zamanýn bir behrinde,
Ömrünün son deminde, Çukurkuyu ininde,
Sekerât halindeymiþ yaþlý yörük dedesi,
Belki de bir saate ahirete gidesi...
Kadýncaðýz mushafý kapatmýþ aðýr aðýr,
Oðluna seslenerek demiþ:
"Ýmamý çaðýr!
Atýna bin, tez elden Sorgun imamýna var,
Belli ki, baban ölür imam gelene kadar!" Kefeni hazýrlayýp velenseyi yazmýþlar,
Daha imam gelmeden mezarý da kazmýþlar!
Çukurkuyu bir anda, aðýtlara bürünmüþ,
Ýmam ve birkaç köylü ta yamaçta görünmüþ!
Ýmam girmiþ içeri, bakmýþ dede yatýyor!
Daha caný çýkmamýþ, son kez çene atýyor!
"Teyze, kocan ölmemiþ, bari geri gideyim,
Fazla zamaným da yok, size daha ne deyim?" Kadýncaðýz yalvarmýþ, "
Sonra kimi bulurum?
Bu daðda müþkül kaldýk, yavrým gurban olurum,
Son bir nefesi kaldý, mühleti Allah bilir,
Sen yine de göm hocam, Yörük bu kadar ölür!" *Hikaye için Çýnar Arýkan hocama teþekkür ediyorum.
Yerel sözlük: Eþme: Yaylada hayvanlarýn dinlenmesi için seçilen gölgelik yer.
Velense: Ýnce kilim, yaygý.
Yazmak: Sermek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.