Bugün benim yurdumda rengarenk bir dünya var. Ata’mýzdan armaðan yirmi üç Nisan bugün. Sanki bütün dünyayý kuþattý bir ilkbahar. Kardeþlik türküleri dillere destan bugün.
Ýlkemiz çalýþkanlýk, dönmek yok asla geri. Ýþlenip ýþýldarsak güneþin söner feri. En taze sabah gibi donatýrýz her yeri. Iþýl ýþýl gökyüzü bizlere hayran bugün.
Saygý, sevgi, hoþgörü en büyük ödevimiz. Zaten bütün okullar manevî bir evimiz. Bir nesil yetiþtirmek bizim de görevimiz. Öyle gururluyuz ki içimiz volkan bugün.
Elbette istenirse aþýlýr her cehalet. Ýlim yolunda bizde bitmeyecek cesaret. Kalem, kâðýtta deðil; zihindedir emanet. Gelecek boynumuzda bir gümüþ gerdan bugün.
Ýbrahim Halil MANTIOÐLU Sosyal Medyada Paylaşın:
tövbeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.