daðlarýnda hiç bir kuþun þakýmadýðý bu kentte iþte tam burada gün suskuya bulanýyor birde sevda susmuyor sanki bir gülün ilk yolculuðuna benzeyen yüzüne doya doya bakamýyorum bu sefer
kim bilir hangi mahpus günlerin cenderesindeyken saðýr olmuþ ve örselenmiþ yabansý bir ot gibi soluyor ömrümüz yanýyor yüzüm seni düþledikçe sonrasý hep sýtmalý saatler oluyor ve bedenim serin bir yer arýyor artýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
buzul dünya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.