Hallac-ı Mahzun

sorma sevgili

ihbar edilmiþ benliðimle
vahdetgâhýmda savunmasýz bir kale gibiyim


düþkünüm
cinnetiyle seviþiyor
kendi kederini kendi doðuruyor mahþer-i heyulâda
söz bilmez ar’sýzlaþýyor
kalbimin siyah noktasýna düþünce suâlin
cümlemin pýhtýsý çözülmüþ
damla damla akarken sana
tüm cevaplarým býçakla mühürleniyor


gökyüzü sýyrýlýyor bakýþlarýmdan
uzun uzun bak gözlerime sevgili
korkuluðum fayda etmiyor kargalara
münafýk ordular geçiyor rüyalarýmdan
harf harf giyinmiþ öfkesini
kan emiyor þafaðýmdan
ellerine uzanamýyorum


kalabalýk bir derttir bu
her yaný küflü bir an kokuyor
orada kimlerin ölümü kimlerin zafer çýðlýðýdýr
yasaklanmýþtýr yaþamak
nabzým bitiyor, hýzla çýkýyorum kendimden
geriye dönemiyorum


aklýmdan bir Mansur geçiyor
bendeki bu sende bir ben çýrpýnýyor
zaman doluyor
yalnýz sen çözersin varýmý
bu bendeki tefsirsiz anlamý
tek cevapta yok olmak
ölü doðmak istemiyorum


taþ yüreðimde sûziþli bir naðmesin sen
hiç bir þeye benzemiyor bu suâlin rengi
neredeyim nasýlým
bilemiyor, abat olamýyorum
deli miyim yoksa velî mi
anlayamýyorum



_boran


Sosyal Medyada Paylaşın: