Savaşsız Bir Dünyayı Özledim

ý.
Hüzün bir býçak gibi yüreðime saplanýr,
Kaburgalarým kýrýlýr ve kalbim feryat eder.
Yüreðim hiç daðlanmadýðý kadar daðlanýr,
Gözlerim ise dehþet karþýsýnda gece gibi kararýr.

ýý.
Hz. Mikail bulutlarý kendisiyle sürükler
Bulutlar dünyaya aðlar, çiçekler tomurcuklanýr.
Aðlarým, Filistin’e, gazeye, Yemen’e ve Doðu Türkistana...
Görüyorum ki müslümanlar insanlýðýný yitiriyor!

ýýý.
Gelecek kaygýsýný taþýyorum geceden,
Etimle kemiðimle nefret ettim bu çaðdan.
Dünyada büyük bir savaþ var, durduran yok!
Milyonlarca masum can katlediliyor, uyanan yok!
Ýnsanlýðýn kitabýna sýðmaz zulme sessiz kalmak...
Görüyorum ki müslümanlar insanlýðýný yitiriyor!

ýv.
Eksik yanýmý Filistin’e bakýnca anladým,
Küçük çocuklarýn gülüþü solunca anladým,
Evlat acýsý çeken çaresiz annelere ve babalara þahit olunca
Dünyanýn anlamsýz oluþunu ve insanlýðýn bittiðini anladým!..
Görüyorum ki müslümanlar insanlýðýný yitiriyor!

v.
Güzel günlerin özlemi, hasreti var bende,
Çocuklarýn tekrar gülleceði günü özledim,
Bayram telaþýna giren o filistin halkýný özledim,
Ýþkal altýnda olan Ýslam coðrafyalara üzülürüm!
Görüyorum ki müslümanlar insanlýðýný yitiriyor!


|Ümit Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın: