sana/sadece sana..

devrik imlamla/
devrilirken,
gideceðim
en uzak yere
yani kendime..
göðüs kafesimin içinde
bir parçamýn eksildiðini
düþünüyorum..

susarak,saklanarak
ve kaybolarak
kuyularýnda Yusuf’un ki
seni düþünüyorum
sonra/SIZ,
kaygýsýz düþlerdeki sesini
ve irkiliyorum
harýnda demirin
ve çeliðin
son þeklini alýr gibi
her çekiç darbesiyle.
sana büküldüðümü
düþünürken.
telaþlý beklentiler içinde
þaþkýn yüzler gibiydim.
saatler sonra
ancak vardýðým
bir uzaklýktan/
akþam sefalarýndan/
deniz kenarlarýndan
ve kokusundan iyotun
sýkýldýðým bir anda,
göz bebeklerimdeki ferin/
fenerin giderek azaldýðýný
DÜÞündüm.
ve ben donuk kareler gibi
uzaklaþtým baktýðým her yerden,
sol göðsümün altýný önce/
sonra hiç öpmediðin
avuç içlerimi ve soluðumu
hissettim ki uzaklaþmak
hissi ele geçirilmemiþ
topraklardan pürtelaþ
hallerde gelir.
kesintisiz ve bir anda olmaz.
ANlýkda deðildir.
kendi ruhunu alýr
kendinden ki
ne irade nede güç ister.
hý hý biliyorum
senden öðrendiklerim
bu kadar.

terin tuzundan ayrýlýyor
ve sen bahara giriyorsun.

ýslaklýðýnda denizin
ve sanarak boðulduðunu ki
bir baþkasýnýn
senin yerinde olduðunu
düþündüðünde
fesleðen kokularýný biriktiriyorsun
eteklerinde, kýyýlarýnýn/kuytularýnýn..

yeni alýþtýðým bir þey
gibiydi sokaðýn
çýkmazlarýnda aradýðým
heves/telaþ ve terlemesi
avuçlarýmýn.

ayný kokuyu duyma haleti,
utanç/gurur/öfke..

bana ne yaptýðýna
bakýyorsun deðil mi?

kaç acemi adým aralýðýnda
sana geliyorum.

kaç anlamýný yitirmiþ
zamAN içinde
geliyorum sana..
hiç bir denizin
sana benzemediði bu yerde,
kuzey rüzgarlarýný
çekerek içime,
hiç kimsenin sana benzemediði
zamanlarý düþünerek
ve çekilerek kendime cezir/siz ki
ciðerlerime çekip
ateþ böceklerini
kanatsýz derinlikler
düþlemek için gerdanýnda,
keserek alt dudaðýmdaki
belirgin sesi,
itiraf etmenin
inkar sayýlabileceði
bu noktada/
hasretimsin
ve ben
çýplak tabanlarýmla
sularýndayým,
pembe inciler arýyorum
el yordamýyla
arsýz denizinde
renkli taþlar topluyorum
teninden..
evet seni dinliyorum…
’’senden bir þey
öðrenmek için
ve benzemek için bir þeye’’
bir hiç/e ki
ikiye ayrýlarak
kendi içime ilerliyorum
bir yokun varlýðý gibi...





(…)
Sosyal Medyada Paylaşın: