Yine karanlýk odamda tek baþýmayým. Üstüme kapatýlmýþ kapýlar ardýnda. Sessiz çýðlýklarým gebe aydýnlýða. Belki beni de alýr yanýna diye.
Kabuslar içinde yaþýyorum hayatý. Bir gün aydýnlýða kavuþma ümidiyle. Gitgide gömülüyorum karanlýða. Bir daha aydýnlýða kavuþamayacakcasýna.
Ses etmeden öylece anlatýyorum kendimi. Belki beni anlarsýn diye. Anlatýyorum kendimi geceye. Bir gün anlamak istersen beni, dinle geceyi. Belki anlarsýn beni.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nursena Yiğit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.