Çektiklerim İnsaf Mı?

Nereye gittiðim beli deðil iken
Bileklerim kesik kesik yürüyorum
Kan kaybýndan can çekiþir iken
Olduðum yerde yýðýlýp kalýyordum.
Söyleyin bana; çektiklerim insaf mý?

Canýmý deðmeyenler için kurban ederken,
Sevdiklerim için bin ölüp bin dirilirdim.
Uðurlarýna her gece bir bulut gibi aðlarken,
Viran halime bir pencere açýp güllerlerdi!
Söyleyin bana; çektiklerim insaf mý?

Ne geceydim ne de gündüz
Ona raðmen karardým, yalnýz kaldým.
Ne bir atomdum ne de bir sandal,
Ona raðmen defalarca batýp parçalandým.
Söyleyin bana; çektiklerim reva mý?

Hüzün bir pençe misali,
Vücudumu lime lime keserdi.
Gökyüzünde uçan kuþlar,
Halime bakýp bakýp hayret ederdi!
Söyleyin bana; hak yiyene hak helal edilir mi?

Kanayan yaralarým,
Günlerce mikrop kaparken,
Açýlan yaralarýmý
Pansuman eden, saran olmazdý!
Gözlerimdeki yaþlar,
Yaðmura karýþýp ardýndan tufan olurdu.
Söyleyin bana; feryadýmý iþitip
beni himayesine almayan, cennetlik olur mu?

~Ümit Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın: