küle
bürünen
düþleri yüzüme
savurtan zaman
elini çek üstümden
mahrum bir aþkýn ýþýðý
yanar söner tüter
gözlerimde
eksik
bir söz gibi adýn
yalnýzlýk kusan bir dað
kalbimi ortasýndan ikiye bölen
gözyaþýndan
ateþ gibi
içimde
yankýlanan sussun bu sevda
sussun bitsin artýk çýlgýn özlem
kalbin kalbimin dahilinde
bulutlar daðlar nehirler
yürüse üzerime
vazgeçemem
gel cayma
tenimin hezeran çiçeðinden
dudaðýmýn pembe rüyalarýndan
ölsem gebersem de aþkýndan
þikayetim yok
tâ ezelinden
sarsak zamanýn
soðuk ellerinden gel çek kurtar
eline ayaðýna bulaþtým kederin
yalvar yakar oldum hasretin
çilesinden gel kurtar
beterinden
nazýn niyazýn elinden
usandý yaralandý gönül
yarýlandý
ömür
yoruldum bu yolun yokuþundan
ederinden
ismin hep
dilimin ucunda
ne kadar ahraz kalacaðým daha
ne kadar daha âmâ olup feryat edeceðim yokluðuna
sana ezelden yanarak sana koparak ebeden
sana en serserisinden en delisinden
koþarak geldim
yarýlandý
yaralandý ömrüm
öldürdüm kederinden tüm mevsimleri
kurudu has bahçemin nazlý gülleri
bak hançerlendim aþkýnýn hoyrat
dikenlerinden
oysa
her zaman
en güzel en kutsal zaafýmdýn
ve en büyük yenilgim
kaderimdin
sevdamdýn
hep inanýr
hep kanardým sevdana
kanardým oluk oluk yollarýnda
haberin olmazdý hiç yokluðumdan
seni bana beni sana mahrum ettiðin
güncelerin yýl eskisiyim artýk
uçuk zamanlara
ayþe uçar
19042024
01:54