Huzur evi bahçesinde Köþe baþýnda derinden düþünen bir adam Dýþa vurmadan akýtýyor gözyaþlarýný içine Anlatamýyor derdini,eðmiþ baþýný önüne Kimisi memur,kimisi ressam,kimisi þöför Vasýflý vasýfsýz her kesimden insan var burada Hayata kusmüþ muhabbet bitmiþ aralarýnda. Bakýyorlar etrafa þaþkýn þaþkýn huzurevi sakinleri
Acý tatlý anýlarý olanlar var aralarýnda Bir dokunsan bin ah iþitirsin hepsinden Olmuþlar felek kurbaný savrulmuþlar her bir yere Acýlar sarmýþ etraflarýný Hayat intikam alýyor sanki hepsinden Korkar olmuþlsr sohbetten, muhabbetten Ne isyan etmeye mecalleri kalmýþ Nede yaþamak için bir sebepleri Kalmamýþ hayattan beklentileri huzurevi sakinleri
Hayata dair yaþadýklarýný pek vurmazlar dýþa Kapalý kutu gibidir yürekleri Hýçkýrýklar düðümlenir boðazlarýnda Çekilince herkes odasýna,vurulur eller dizlere Saklanýr hatýralar geçmiþin dehlizinde Dolar heybelere ýslak hüzünler Yüzlerindeki kýrýþýklar,saçlardaki aklar Anlatýyor aslýnda tüm yaþadýklarýný Bir tatlý söz,bir güler yüz ararlar Gözler dikilir sevdiklerini bekler huzurevi sakinleri YEÞÝLIRMAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
YEŞİLIRMAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.