Sensizlik, yorgunluktu yüreðimde. Hasret ise ince bir sýzý Nerede kaldý çocukluðum? Çalýnan hayallerim Yok olan ümitlerim Çýn çýn öterken Yüreðimin sessizliði. Ben gidiyorum iþte. Sakýn ha kal deme bana Kalamam. Unutma beni diye Yüreðine bir çiçek býrakýp Gidiyorum iþte. Belki sessizce, Belki de sensizce... H.ARSLAN (16.04.2024)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bahçıvan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.