Her birimiz koparýlmýþ birer gömlek düðmesiydik Göçtü hayat denen hiçlik kalan talan edilmiþ düþ Zaman çarkýnda ezilen çözümsüzlük ibresiydik Kum gölüne sürülen nem yalanlarla örülmüþ taþ
Gözlerimiz artýk uzak topraðýn çok derininde Gönlümüzde kara gurbet kaybolmuþlar seferinde Güneþ yakmaz yüzümüzü ten üþümez kýþ yerinde Yýkýlmýþ daðýlmýþ kentler seslerde sonsuz canhýraþ
Konuþuyorduk biz oysa çaðlayanlar gibi asi Yaz rüyasý gibi tutkun bazen baharýn ertesi Her sözde can sarýlýþý her sözde insan öznesi Her gülen yüz cennet sanki her bakýþ içten bir yoldaþ
-n u r e t t i n ÖNDER
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zorbey Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.