MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Ben, kadın ve sen
(AYSIZ)

Ben, kadın ve sen






Bitkinlikle rüzgarda savrulan bir kaðýt parçasý
Kör bir yorgunluk belki
Adý yok kadýnýn
Hiç öpmediðin.
Kederin asi çocuklarý ürüyorken fikrinde
Hüznün patikasý
Uzun
Dar
Issýz
Suskun.



//Yaþamak
Yýldýzsýz o gökyüzünü örtüyor üzerime
Býkmadan
Tanrým
Hafýzasýný yitirsin/di...//



Duy(g)ular!
Sorgu melekleri!
Çatlýyor sesi ayýn
Sabahlar
Gölgeleri topluyor
Seyrediyor kadýn
Bileklerinden kavrayan
Bu sancýlý uyanýþý
Tekrar
Ve Tekrar...
Ýzi hâlâ derin o gölgenin
Acýmýyor
Katlanmayý seviyor besbelli...



Ve sen!
Hiç bir zaman duymadýðýn
Asla tanýdýk gelmeyecek
O melodiler
Dudaklarýný baðýþlýyor bana
Her gece
Sonsuz
Merhametle
Yarýsý terk edilmiþ
Diðeri kayýp
Siluetim
Harfler topluyor gölgenden
Her köþe baþý suskunluðunu
Soruyor
Aynada
Kiralýk gülüþlere...














Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.