kalbura dönmüþ bir rüzgar esiyor öteden bir tenhalýðý büyütüyor içimde ki bu kýpýrtýlar hüzünle bakýyor gözlerim denize yine aðýr adýmlarla göðü kaplayarak sessizce izliyorum bulutlarýn ayýn üzerinden geçiþini
yükünü boþaltmýþ bir vapur gibi dalýp dalýp uzaklara gidiyorum bu saatlerde bir pusuda kalmýþçasýna durgun sulara sarkýyor yalnýzlýðým iflah olmaz bir yarayla geçiyor geceden
artýk hiç bir þeye hazýr deðilim yüreðimi titreten tek bir þey yok ayarttýðým bulutlar örtüyor bedenimi yalnýzken suya karýþýyor bütün hislerim suyun üzerinde yürüyen bir cambaz gibi süs arýyorum intiharlarýma bugün .
Sosyal Medyada Paylaşın:
buzul dünya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.