Ben Hiç Çocuk Olmadım ki...
Ben hiç çocuk olmadým ki...
Benim ne çocukluðum ne uçurtmam olmadý 😔
Benim çocukluðum, köyümün sokaklarýnda düþmekten yaralarý eksilmeyen dizlerimdi.
Benim çocukluðum, koþup oynayamadýðým sokaklar oynayanlarý kenardan özenerek izlediðim oyunlardý.
Ben hiç çocuk olmadým ki...
Ne körebe sesine geldim, ne þeytan çatlattým, ne çelik çomak, ne kovalamaç oynadým, oynayamadým.
Ben hiç çocuk olmadým ki...
Benim çocukluðum kaldýramadýðým kollarým, koþamadýðým sokaklarým, imkânsýz olan umutlarým, ben gittikçe uzaklaþan vuslatým, sahipsizliklerimdi.
Ben çocuk olmadan birden büyüdüm, kendimi tanýdýðýmda çoktan büyümüþtüm.
Ben üç yaþýnda büyüdüm, üç yaþýnda hayatý yüklendim sýrtýma.
Gözümü açtým, gurbet gördüm.
Gözümü açtým, çileyi gördüm. Gözümü açtým, yalnýzlýðý gördüm.
Gözümü açtým, vefasýzlýk gördüm.
Gözümü açtým, görmek istemediklerimi gördüm.
Ben hiç çocuk olmadým ki...Sedat oldum.
Sedat YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.