YAĞMUR ALTINDA

-1932 yýlýnda Ýzmir’de Garipler Mezarlýðýna defnedilen dedem Durmuþ Aygül’e ithafen.

Þimþekler çakarken yaný baþýmda,
Ayrýlýk göründü, þu genç yaþýmda,
Kim bilir acýyý, benim dýþýmda,
Yollara düþtüm de, yaðmur altýnda.

Kýrýldý da dalým, söktü kökümü,
Yollar taþýmazken, çile yükümü,
Dilimden düþmüyor, hasret yakýmý,
Yollara düþtüm de, yaðmur altýnda.

Yürürken aðladým, duyan olmadý,
Bir gariptir diye, sayan olmadý,
Islanmýþ soykamý, soyan olmadý,
Yollara düþtüm de, yaðmur altýnda.

Gurbette kederden, kurtulmaz baþým.
Dert yansýr yüzüme, çatýlýr kaþým.
Bir garip kul diye, yazýlýr taþým.
Yollara düþtüm de, yaðmur altýnda.

Özbekoðlu kara yazý silinmez,
Yolun beklenir de, geri gelinmez,
Nerdedir mezarýn, daha bilinmez,
Yollara düþtüm de, yaðmur altýnda.

14.04.2024 Konya
Durmuþ Ali ÖZBEK


Ýthaf: Birinin adýna sunma, armaðan etme, adama
Soyka: Ölünün üzerinden çýkan, ölüden kalan giysiler.

Sosyal Medyada Paylaşın: