İSTEDİM
Aþk ilinde mekaným olmadý olsun dedim
Kalbini mesken tutup orda kalmak istedim
Kan çanaðý gözlerim gülmedi gülsün dedim
Tek seninle aðlayýp senle gülmek istedim
Sert kýþlarý devirip baharý görmüþ gibi
Çöp çatan kuþlar ile yuvamý örmüþ gibi
Mübarek topraklara yüzümü sürmüþ gibi
Yanýnda huzur bulup mutlu olmak istedim
Bize engel ne varsa kaldýr artýk aradan
Þifa senden olmazsa kurtulmam bu yaradan
Bu kadar istediysem verir elbet Yaratan
Her duamda sen varsýn murad almak istedim
Benden baþka aklýnda, ne varsa unut gitsin
Ya da öldür bir anda hayatým orda bitsin
Bir tek beni hatýrla bu sevda sana yetsin
Kalbinin tek sahibi beni bilmek istedim
Sen varsan gecelerde ýþýklar baþka yanar
Sen yoksan karlar yakar, kor ateþ bile donar
Sevgin çölde bir vaha, buz gibi akan pýnar
Masmavi düþlerime senle dalmak istedim
Ayrýlýk ölüm gibi, düþmanýma dilemem
Sensiz matemim bitmez, yazýlaný silemem
Seni bildikten sonra baþka hayat bilemem
Ben seninle yaþamak senle ölmek istedim
Ayþegül Bahçeci
14.04.2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül bahçeci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.