avuçlarýmda menekþe mavisi çiçekler
aþk kokar zamanýn tüm parçacýklarý
ay ýþýðý umutlar indirir gökten
aydýnlýk…bir elif miktarý
aþk miktarýnca yürek
eriyen vaktin içinde
bir tek sen kalýrsýn
birde senden kalan onca ihtiras
onca sancýlar ruhumun dehlizlerinde
*
yaðmurlar düþer göðün bulutlarýndan
gün doðmadan önce
yýldýzlar batmadan önce
kurak yangýnlar taþýyan göðsüme
birde senden sebep duygularýn onca isyankarlýðý
kaybolur þah damarýmda
en uzaðýn uzaðýnda onca derece yokluðun
aklýmdasýn bir kar taneciði kadar soðuk
kaç þubat acýsý,kaç zemheri düþer
kaç kez adýn sayýklanýr
kaç kez hasret ateþi yükselir sen diye
incelmiþ sinemin çeperini çatlamak üzere
son kalp atýþý öncesi
damarlarýma vura vura sen geçersin
bir kan damlasý kadar sýcak
*
zýrdeli gönül utancýndan suskun,
pusandan geçer son bir elveda, ellerinden tutarak
þehrin sokaklarý akýl almaz kýrgýnlýklar içinde
yaðmur bir aþkmýþ meðer
bin külçe özlem …
bir varmýþ , bir yokmuþ evvel zaman içinde
senden sýrlar var içinde
önemli mi batan güneþin kýzýlca kýyameti
nice manzaralara sahne zihnimde ki kýzýllýk
sarmaþýklar arasýnda görüp görünmeyen her ne varsa
þarkýlar söylenir zaman geçer
þarkýlar söylenir gözlerim dolar
ilk yenik düþtüðüm savaþtan kalma
sana benzeyen damlalar
*
menekþeler üþür adýný öðrenirken benden
müptelan artýk kaç kez ,kaç vakit
zehir zemberek saatler
hep ayný nakarat ,hep ayný sözler
çözülmeyen denklemlerden daha karmaþýk
bütün rotasý sana içimde ki yolculuðun
var deðil
yok deðilsin
uzak deðil
yakýn deðilsin
bu akþam…
gönül zarýma sen düþtün
yine...
redfer