bugün filistine gökkubbe’den göz yaþlarý döküldü sevgilim acý ve tuzlu
iliklerime kadar kan körpe bedenlerden yayýlan çýðlýk sesleri kapladý filistini o an
koþuþturmalar arayýþlar feryatlar o gün insanlýðýn sonu gelmiþti sanki
gören gözler kör duyan kulaklar saðýr olmuþtu
yeniden yayýlmýþtý soykýrým ve ben sevgilim yaralanmýþtým olduðum gibi yere yýðýlmýþtým gözlerimin önünde bir çocuk bedeni bacaklar kopuk vicudu darmadaðýn insanlýðýmdan utandým o an
bayram sabahýydý ezan sesleri mahküm edilmiþti patlayan bomba seslerine
gözlerde kan pýrtýlarý ellerde taþ zalime nasýl direnebilinirki sevgilim
öcünü alýr gibiydi gökyüzü kankýrmýzý
bir çocuk belirdi karþýmda sapaný bana doðrultmuþ sorular soruyor o an
ve haykýrmaya baþladý burasý benim vataným camiler kenti felluce sana vermeyeceðim diye
aðladým elinden tuttum o an baðrýma bastým
bir ses yükseldi ve gözleri kan çanaðýna dönmüþtü bu vatan bizim vatanýmýz bayramlarda öldürmesinler bizi diye haykýrdý son nefesini vatan diye vermistþi yýðýldý o gün yüreklere öfke/ direnç ve intikam tohumlarý serpilmisti
bugün filitine gökkubbe’den gözyaþlarý döküldü sevgilim bense insanlýðýmdan utandým
Sosyal Medyada Paylaşın:
ıslak bir mendil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.