sana/sadece sana..

fýsýltýlar çoðalttým
yokluðunda
Ýkindilerime vururken
ýþýðý günün
güneþ ve sen
göz damarýma sýzan
perde aralýklarýndan
yüreðime düþün..

aldýðýn emanetin
sende kalmayacak olan
mührü.

neredesin..
þiirin hangi çýkmazýnda
bilmeden yazýp gittiðim
hecelerin gölgelerinin
býraktýðý bütün aðýrlýklar
tek tek doðruluyor yerinden;

bu düþ bozumlarýndýr
uzadýkça uzayan
yüreðinden ki sözler,
yutkunmalar
duraksamalar
ve tekrarlanýp duran
her þey..

sen ve düþ.
sen ve göç.
sen ve senden sonrasý...

diyor ki hiçlerimden biri;

sus..
sesini hapsederek
ciðerlerinde..

sus/
asýlý kalsýn kelimeler
aðýz boþluðunun
dil tutan yamaçlarýnda ki
bir sen kalmasýn.
çýkýp gitsin! içimden..

kifayetsizim
parmak uçlarýmdan
akýp duran bütün harflere.
yürürken inandýðým bir yolda
kayýyor tabanlarým
patikalarýn dil bilmez
yamaçlarýnda..

kapat gözlerini,
nefesini tut.
belki kaybolur
dünya da...
ama
bitmiyor.
sonra

aldýrmýyorum.
sevdalar yüklediðim
yüreklere
kirpiklerime bulaþan
sakallarýmýn sarnýçlarýndan
sarkan buzlara ki
topuklarýmdan tanýrým.
kanýn aktýðý
cam kesiði aynalarý.

sýrtým mýydý.
omuzlarýndan eserken yel
kanatlarýnda kapýlarýnýn
yüzüme çarpan.

yolda mýyým...
yolun kaldýrým tutan hangi tarafýnda,
geliyor muydum bir yerden
ve gidecek miydim nereye.
ve sen,
beklediðim en kalabalýk
yolculukken..

beklenti.
senin olmayan her þeye
duyduðun hayranlýk kadardýr.

yazarken sana
ve göçerken sana
kavim kavim
çarpmýyor artýk
ne iyot ne de rüzgarýn
ýslýk bilmeyen yerleri
dudaklarýma.

öðreten kimse olmadýkça.
her neyse
öðrenmeye deðer bir þey de olmuyor.

yaþamýn bütün anlarýndan sonra
bir parantez açýp içine
bütün günlerine ve gecelerine
baktýðýn küçük bir soluk.
çarptý aklýna.
hepsi bu...

(...)
Sosyal Medyada Paylaşın: