MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

tavaf
Zorbey

tavaf







-//


düþünceden yoksun olmak,
biçilmemiþ kefen gibidir bazen…





1-

kesif jilet yarasý gibi yüzümde gezinen hüzün izi
ah! sevgili!
aþka yazýlan bütün kelimeler, harfler aþkýna
bin yemin üzre kývrýlan dilimin yara beresi aþkýna
adanmýþ bir ömrün her hâletiruhiyesi aþkýna
yüz sürdüm geliþinin yollarýna, tut gönlümün acýsýný


kuþkuya açýlan kapýlar sonsuza kapalý
muhalif söylemleri sökelim dilimizden n’olur
dilimin en bâkir yanýndan
bir yazý, bir þiir, bir mektup diyerek oku beni
içimin alev kapanýný anlatmaya yetmez sözcükler
eritir demir daðlarýný bu haykýrýþ, bu içten yalvarýþ
bir gece sarýsý, bir gece karasý, bir gece yarýsý
içimin kýyametini bir anlayan bilen tek o an, o vakit , ki sonsuz akit!
layýkýyla yeminler ettim,
aþkýn sonsuz liyakatini almýþ kalbimle
uçsuz bucaksýz uçurumlar þahit!
ismi konmamýþ acemi aðlayýþlý bebekler þahit !
ýþýk görmemiþ ülkeye þaþkýnlýkla doðan güneþ þahit!
bir damla yaðmurla parçalanmaya meyletmiþ kayalar þahit!

2-

canýma deðen her hatýrayý, kýzgýn demirle daðlar beklerim
uzarda uzar nefes daralmamda sýkýntým
and olsun! senden baþkasýný görmedi gözüm
and olsun! senin yüzünden baþka bir yüze aþkla dönmedi yüzüm
and olsun! senin sevginden baþka aþk kokmadý sözüm


her gün, her damarýma varmasýya
alev topuna dönesiye, cehennem yangýnýndayým
karanlýk, hep karanlýk, aydýnlýk sabahlar bekledim
hep zindan hep karanlýk
bir sözüne can feda diyerek, zindan gecelerde duaya kalkan
uyuþuk ellerimle bekledim
uyku demini öðrenmeden, dalan aklým
bazen bir týkýrtýya silkelendim
çoðu zaman, dýþarda kýzýl kýyamet varken aldýrmadan
senden bir ses bekledim
seninle bir harften þiir kuleleri yapan elim
yokluðunda tek bir mýsra üretmedi aklým

3-

odamýn
bütün duvarlarýnda sus sesi
penceremden umut çiçeðinin sabrýyla bakýyorum her gün doðuþunu
saat geçmez, zaman sekmez seyir güncemin hali hazýr yazýtlarýnýn
her kuram, nokta, virgülünde
ardýn sýra uðuldayan rüzgara katýlýp sürüklenmek vardý oysa
çarpa çarpa taþlara kanatýp her hücremi
adýnýn her geçtiði yerde milyon aþka b’ölünmeyi öðrenecektim pekiyi dereceli bir öðrenci vasfýyla
sürdükçe zaman, çöktükçe yaþamýn derinliði üzerime
yüksek sadakatli yeminler büyütecek, öðretecektim içimin lâl diline


tutulduðum her mýsra, her þiir tutuþtu sýrtýný bana döndüðün o an
çile çeþmesinden bakýr tastan kýrmýzý su içtim parmaklarý kir’ece bulanýk
derviþin ellerinden
“ rumî dirayetle bekle!” dedi gaip bir ses
“ ertesi ay gelecek, ümit et, kanaat eyle, hûþu ile dua et… bekle..” dedi


-n u r e t t i n ÖNDER






Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.