Şiirin heykeli

Çicekler dolusu park bahçelerde
Buz kristallerini izlerken
þiirimin iskeleti oluþuyor hayalimde
Aklýndan baþlýyorum
Etine dolgun cümlelerime

Heykel durusuna
Eye oluyor kalemim
Yüzünü çalýþýyorum ilk

Iki dudaðýnýn arasýndaki
Eksik arttiran sahipik ekleri
Manipule ediyor beni
Ýslevimi düzenliyor beyni
.

canlý dalgalarýný durdurup
Tablodaki denizler gibi oluyor içi

.
Aksaný kýrýk saatlere
bakmadan geçerken zaman..

Öyle bir geçiyor ki nisan
Eylül gibi

Akdenizli sardunyalar
egenin begonvilleri
Vaha gibi karþýlýyor beni


Þefkatli bir incir aðacina yaslanýp
Baðdaþ kuruyorum

Elimde fincanýmla
Eðlenceli fallardayým..


Bahar bulutlarý geçerken içimden..
Ýllizyonist  kafada bir
Ressam
Gömüyor güneþini


...


Damarlarým nehirler akýtýyor içimin topraðýna


Gonca armaðan ediyor aðaçlar dallarýma
Yaprak yaprak açýyorum ambalajlarý
Park bahçe rengarenk oluyor

akupunktur iðneleri saplanir gibi baþýma
Bir yaným yeþili bitiren eylül
Bir yaným yeþil baþlatan nisan oluyor

.




Sosyal Medyada Paylaşın: