GELİNCİK

Anlatmaya hiçbir lisan ermedi,
Nasýl büyü? Ýnsan aklý almýyor...
Ne yaptýysam bir gün ara vermedi,
Deli gönül coþtu, iflah olmuyor...

Çehrendeki nokta nokta benekler,
Sanki seni süslemeye bezekler;
Gelincik mi kan kýrmýzý çiçekler?
Öpülmekle sararmýyor, solmuyor...

Nefesinle yüreðimi daðladým,
Sevda yüklü sular gibi çaðladým,
Saçlarýna düþlerimi baðladým,
Çözülüp de kurtulasý gelmiyor...

Gözlerinde yýldýzlarýn halesi,
Bakýþlarýn kör aþkýmýn þulesi,
Ýnancýmýn o gün bu gün kýblesi,
Ruhum sana tapýnmaktan yýlmýyor...

Divâneyim ateþinde yanalý,
Þahaneyim efsununa banalý,
Gülüþüne hastalanýp kanalý,
Hiçbir hücrem yaþlanmýyor, ölmüyor...

Her saniyen bir suikast, bir pusu,
Ýþte, gönül denen köþkün tapusu!
Ýlteriþ’in hem yüreði hem usu,
Sana nasýl mühürlendi bilmiyor...

Ýlteriþ YILMAZ

27 Þubat 2024
Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: