Ben bir koca demlik, sen tatlý suyum,
Ýçime dökülen dolaným sensin.
Aza karným doymaz, derindir kuyum,
Benim bu halimi bilenim sensin.
Ben kaynamýþ suyum, sen siyah çaysýn,
Tuttukça demini, gözlerim doysun,
Allarýn görünsün, rengimi boðsun,
Gözünde kendimi bulaným sensin.
Ben demlenmiþ bir çay, sen ince bardak,
Koy kendini bana, ben camdan tabak,
Akarým sanadýr, sen en son durak
Çektiðin sýnýrým, alaným sensin.
Ben kalýnca bardak, sen çay kaþýðým,
Gel dal göðsüme, dol ay ýþýðým,
Karýþ döne döne, hüzün deþiyim,
Gönlümün telini çalaným sensin,
Ben metal bir kaþýk, sen capcanlý el,
Köz gibi yanarým ey sana güzel,
Birisi’ ne sorsan olanlar düþsel,
Gafletli uykuma dalaným sensin.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.