Ruhuma gölgeniz vurdukça ben aþk bilmeyen Sürükleniyorum ruhunuzun kasabasýna Þimdi Gök ve Yer birbirini tamamlayabilir
Öpüþmek ya da seviþmek kadar aç deðil miydim size Sözcüklerin bedenleri yok muydu kabulünüzde Sizin için bilmediðim bir ateþte önce yanmam mý gerekiyordu
Küle dönmeden aþýk olunmuyor mu
Aþk’a olan körlüðümün kusurunu yüzüme çarpan Senin bildiðin bu yollarý yürürken düþebilirim korkusundayým
Sosyal Medyada Paylaşın:
UÇUK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.