MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

sessiz hikayeler
redfer

sessiz hikayeler





bir filistin var oralarda
bir filistin gene var
düþlerin filistini
ve acýlarýn…
ve sessizliðin filistini
ve çýðlýklarýn
ve ölümün.

hiç kimse hiç bir þey veremez onlara
hiç kimseden hiç bir þey bekledikleri yok
kara zeytin ve arpa tanesi yedikleri bu çocuklarýn
ve kuru ot.
ve çürük hurma
bu çocuklar yoðuracaklar kendi hamurlarýný bir gün
kendileri…
hamur tahtasýnda özgürlüðü

kýz ve erkek çocuklarýný
portakal aðacýndan toplanan portakallar gibi topluyorlar
buruþmuþ elleriyle topluyorlar kýzlarýný üzüm bahçelerinden
zeytinlerden ve incirlerden
katil yahudinin gözü doymaz
dört bin yýllýk hýncýný
sokaklarda oynaþan
iri gözlü erkek çocuklardan
iri gözlü kýz çocuklarýndan alýr

karanlýk hikayeler anlatýr oralarda
kendi karanlýðýndan pay daðýtýr katil yahudi
sevmez aydýnlýðý
zeytini inciri denizi sevmez
mavi göðün altýnda
demir kubbelerin altýnda yaþamayý sever

levhasýnda on zehir var öldüreceksin ile baþlayan
ve devam eden karanlýk hikayeler
dünün çarmýhtaki beytullahimli kutsal yetimi
þimdi gazzenin iri gözlü çocuklarý
erkek çocuklarý
kýz çocuklarý
topraðýn kara baðrýnda tohumlar gibi

ey gazze
portakal aðaçlarý senin
mavi senin
zeytin gözlü çocuklar senin
kalbimize çakýlý paslanmýþ acýnýn
her çeþidi bizim

gün doðmadan uyandým günün yorgunluðuna
efkar demli yüreðim
yol alsýn istedim bir nisan sabahýna
selahattinin dudaklarýndan uç uca eklenen kelimeler yaðsýn
sözler yürüsün
bin öfke taþkýnlýðýca
yýkýlmýþ duvarlarýn içinden geçip gelsin istedim

aydýnlýk çiçeklerin topraða düþmüþ tomurcuklarýný arýyorum
gazzeyi arýyorum
içim bir soykýrým sonrasý kanýyor
cehennem mahþerinde kanat çýrpýp dünya ýþýklarýna
gözlerini kapatan çocuklarý arýyorum

bu zamanlar
bu vakitlerde ben orada deðilim
sahipsiz bir yerdeyim
ýssýz
habersiz
zihnim bu yüzden tufanlý
irili ufaklý gök gürültüleriyle dolaþýp taþýyor

sesim bu yüzden yok
ben bu yüzden yok gibiyim
yokluklarýn kenarýnda bir dünya öylece çoðaltýyor kederimi
öylece büyüyor ve sonra kayboluyor
çocuk denecek yaþta ne varsa yürüyor içime
cýlýz sesiyle
kalbimin tenhalarýna iyice yerleþiyor
derin yaralar açýyor

çocuklar bir sonbahar yapraðý gibi kopup gidiyor hayattan
ezip geçiyor siyonist paletler bedenleri
unutamýyorum
göz bebekleri büyümüþ ihtiyar kadýnlarý
dünyaya küsen yavrucaklarý
çaresiz körpe kuzularý
unutamýyorum

mahalleler sokaklar caddeler toplu mezar yeri
renksiz ve büyük haykýrýþlarla hýrçýnlýklar salýyorum topraða
kýrk bahar görse yeþermeyecek
aðrýlý
sancýlý
gazzeye bakýyorum

kýrk tabip görse iyileþmeyecek
yaralý çocuklara
gazzeye bakýyorum
boþluðun en koyu yerinde hareketsiz yatýyor her þey
tarumar olmuþ þehirde iniltiler
çaresizler
yýkýntýlar arasýnda cesetler
sabahýn yamacýnda aydýnlýða ulaþýyor hepsi
dört bir yanda

bir baþka þiddetli patlama eþlik ediyor onlara bazen
hesaplý hesapsýz katliamlar bir fýrtýna hýzýyla
filistin topraklarýnda yer deðiþtirip duruyor
hatta sessizken ve suskunken
beklerken
kanarken yaralar
hiç de þaþýrtýcý olmayan bir vahþilik
tüm dünyayý kuþatmýþ
ele geçirmiþken

nefesleri ölüm kokar
Allah’ýn elçilerine ihanet edenlerin
bir kýsmýný yalan sayýp bir kýsmýný öldürenlerin
dillerini eðip bükerek
peygamberlere karþý gelenlerin
Allah’ýn eli baðlýdýr diyenlerin

Allah’ýn sözünü dinlemeyen ve haddi aþan kahrolasýcýlar
kendilerine zillet damgasý vurulmuþlar
insan ruhunu yaralayan
kalbini kanatanlar onlar
mescid-i aksa’nýn aziz ruhuna ihanet eden
yakan yýkan tarumar eden
mahzun ve tutsak hale getirenler
onlar iþte
yüreklerimizi yangýn yerine çevirenler
gözlerimizin içine cam kýrýntýlarý serpiþtirenler

bu ramazan gecelerinde
gök kapýlarý açýlsa da
aydýnlansa yüzümüz
mahmur yanýyla içimizi ýsýtsa ne olur
salih kullarýn sayýsýz nefesi
yapýlan halis yakarýþlar
intizar perdelerini aralasa da iþlese ruhumuza

o vakit
gecelerin üstümüze býraktýðý ne varsa berraklaþacak
seherler ulu bir niyaz ile bedenimizden geçerek belirecek
derin bir boþluktan bizi uyandýracak
bir sabah serinliði
sarýp sarmalayan duru bir aydýnlýk ile
varlýðýmýz yýkanýrken
yeni bir gün bahþedilecek bize

gazzenin gözyaþlarýnda cennet kokulu bir bebek gördüm
göðsünde koca bir çýnarla uyuyordu
terk ettim tüm tedirgin ve çarpýntýlý vakitleri
göðün yüceliðine yuvalanmýþ cümlelerle
bir hicret gönüllüsüyüm þimdi

bilinsin isterim
suskun zamanlarým
semaya açýlý avuç içlerinin sýcak kucaðýna düþmüþ dualarla
bir uçurum çiçeði gibi
durmadan büyüsün isterim
kudüsün eteðine serpilmiþ yüreðim

göklerin uçsuz bucaksýz rengiyle beslenen
çocuk sesleri duyuyorum
ah bir seslenebilseydim
bir iþitenim olurdu belki
geri dönün derdim
geri dönün çocuklar
belki gelirlerdi
gerisin geri

hiçbir yerde yaþanmayan korkularý olmazdý belki.
gazzeden geride kalmýþ ne varsa böylesine içini çekmezdi
yeniden hayat bulurdu her þey
soðuk olmazdý böylesine
üþümezdim bu kadar

nefes alýrdým
baþýmý kudüsün eþiðine koyardým
koyardým çünkü orada bir yerde bekliyor kardeþlerim
canlarým bekliyor
kendi kederinde susan hanzala
yine arkasý dönük bekliyor
ben bekliyorum
utandýran bir mahcubiyetle

alýþýlmýþ bir çaresizliðin ezikliði ile iç içe geçmiþ
gitgide aðýrlaþýyorum
beklerken
kaybedilmemesi gereken ne varsa
kimsenin görmediði kavgalarda yitiriyorum bana ait olanlarý
durmadan
en þiddetli yok oluþlar arasýnda

bir ihmalkarlýktan öfkeli bir hale sýçrar
dünyanýn feryatlarla çoðalan ateþten suyu
dökülür baþýmdan aþaðý
hayat derin bir kuyuya iter beni elinin tersiyle
donuk bir yasla þahadete teslim olmuþ nefeslerin
topraða düþüþünü görüyorum
kýyýsýndan köþesinden
her bir tarafý cennet dallarýna tutunmuþ hayatlar
býrakýlýyor zamanýn akýþýna

gövdemin içinde yürüyen sýzýnýn
durmadan uçurumlara doðru ilerlediðini bilemezdim
beni durmaksýzýn o boþluða itenin kim olduðunu
takýldýðým taþ olmasaydý bilmezdim
ve düþmeseydim bilemezdim
düþürenin adýný

konuþmaya baþlamadan
yine baþlamadan önce susmanýn
ne demek olduðu
taþtan yontulmuþ bir heykelin içinden iþitilmezdi
böyle acýlý bir feryat
harfsiz
kelimesiz

mutlu hayatlar çoktan geçmiþte kaldý
sessizliðe büründü dört bir yan
iþte bu sessizlik kahrediyor beni
bu sessizliðin içinde kayboluyor
kim bilir daha ne acýlar
nice sessiz hikayeler
hiç kimse anlatmadan
konuþmadan
duymadan

yüreðiyim
kanayan nehirler gibi
dudaklar yaralý
dudaklar parça parça
kanatýrlar içimi
benim kaným bir tutam yað
yak özgürlüðün ateþini
filistin


redfer

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.