AKIL

AKIL
            Yusuf Yýlmaz
Kötülük, bulutlarýn kararmasý gibidir,
Sarar insanlýðýn ruhunu,
Ne sevgi kalýr ne aþk ne de akýl.

Aklýný alýr bir cahil, baþýndan,
Yükler eþeðin semerine,
Üstelik dalga geçer iradenle.

Yarýn kim bilesin ne olacak?
Hangi süpriz bekleyecek seni,
Bir  sohbet esnasýnda,
Yada  bir köþe  baþýnda...

En iyisi
Uzaklaþ ,
Çýkart hayatýndan
Canýný sikaný.

Sor aklina,
Güneþ dururken orada,
Nefsin niye çeksin seni karanliklara?

Nede zormuþ, bu karmaþýk hayatý
Normale döndürmek.
Kolayý var:
Alýp aklýný eþeðin semerinden,
Koymalý karýncanýn sýrtýna,
Sessiz,  aðýr aðýr, emin adýmlarla...

Ah akýl ah!
En büyük sermayesin , en büyük varlýksýn, Ama
Kullanmasýný bilene.
Ýyi hesap edersen alaný,sataný,
Güzel bir aðýzdan çýkan, güzel bir söz,
Nasýl mutlu eder insaný.



Sosyal Medyada Paylaşın: