Bir bahar gecesi kapým açýldý
Rüzgârmýþ meðerse sen geldin sandým.
Odamýn içine kokun saçýldý
Rüzgârmýþ meðerse sen geldin sandým.
Bilemem çileler benden mi yana
Özlemi içerim hep kana kana
Dayanýr mý gönül böyle figana
Rüzgârmýþ meðerse sen geldin sandým.
Bu ayrýlýk beni inan ki yordu
Hasretin ateþi kalbime vurdu
Bir el saçlarýmda dolaþýp durdu
Rüzgârmýþ meðerse sen geldin sandým.
SORMAYIN!
Sormayýn sakýn bana neredesin sen diye
Ak Dað’da çiðdemlerin açýldýðý yerdeyim.
Titreten nefesini rüzgâr etti hediye
Bulutlara ulaþtým doðayla seferdeyim.
Masmavi gökyüzünde þimdi uçar gibiyim
Tutunup geziyorum kartalýn kanadýna
Günahlardan arýndým sevgi dolu sabiyim
Barýþ içtim yaðmurdan kavganýn inadýna.
Karýnca yuvasýna toz þeker döküyorum
Dallardan örüyorum kuþlara yeni yuva
Yüreklerin içinden öfkeyi söküyorum
Merhamet ekiyorum dertliye olsun deva.
Sormayýn sakýn bana bilmezsiniz yerimi
Mutluluk ülkesinin divanýna adayým
El ele tutuþarak kutlayýn zaferimi
Buradayým dedim ya, artýk hep buradayým!
Afet Ýnce Kýrat
28-08-2024
Gördüm
Geçen onca senede çok þeye oldum þahit
Kimi inanca karþý kimisi de mücahit
Anlamadýk bir türlü kim terörist kim þehit
Haine namaz kýlan nice zavallý gördüm.
Aynalarýn önünde gerçekle yüzleþmeden
Kazancýný hakkýyla yoksulla üleþmeden
Bunaldýkça suyunu içen haram çeþmeden
Seccadeye sarýlan nice zavallý gördüm.
Dikkat toplamak için okumadan yazanlar
Sebebini bilmeden yazýlana kýzanlar
Sayfalarda dolaþýp harem kurup azanlar
Doðru söze darýlan nice zavallý gördüm.
Sürekli Allah diyen illalahlýk insaný
Her þeyi mubah gören þayet isterse caný
Vatan diye haykýrýp taþýrken düþman kaný
Boþa yanýp yakýlan nice zavallý gördüm.
Anasýnýn koynundan gülünü sökenleri
Acýmadan can alýp kanlý yaþ dökenleri
Kardeþini kandýrýp malýna çökenleri
Zehirli karayýlan nice zavallý gördüm.
Afet Ýnce Kýrat
28-08-2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! VEZN-İ AHAR SARMAŞIK MEHMET’İM