Seni sevmek...
Hasret sofrasýnda bir dilim surdan gecer
Gülüm saz çalar sanýrsýn
Bir gönül billurdan geçer
Yoldan bir elma diþlenmiþliðinde
Kýþtan utanýr mý bahar
Gölgeden karanlýklara
Güvertede gezen güver/cinler geçer
Ölüm nazlýdýr yarin dudaðýnda yýkanmak gibi
Genzi yanýk yamalý bir duaya
Nazif bir sýrdan geçer
Aþk gölgeyle eðilince
Kibar bir zehirden uslanýr
Bulutlara güneþ sarý rengiyle geçer
Gökyüzü turnosolunda
Aþk maviye boyanýr sonra
Huzurda mum dimdik bir ateþte
Makberden titrek bir korkuyla
Üstündeki taþlarý kaldýrýnca
Yani bir ölü dirilince
Topraða iþlenmek gibi
Belki de çocuklara bilinç yetisince
Gönlümden seni sevmek geçer
.
Kýyafeti vurulmuþ bir andýmýn
Söylenirken
Geceden sabaha kadar
Ýçinde býrakarak köhnelenir türküler
Daðda üþürken bir çiçek
Hatýralar düþüncede kazýnýr o zaman
Þarap gibi bir takvim sayfalarý koparmýþken.
Unuturken saatler kendini bembeyaz satýrlarda
ufuk verilmiþ olmasa bir ayazda.
Gönlümden seni sevmek geçer...
Gezgin i mgeler ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.