beklemeden mevsimin döngüsünü,
bilmem kaç zaman tavaf ediyor;
güneþi mavi; kum tanesinde ,
geçmeyen saatin;
cam kavanozda bekçisi gibi;
bir daha ki yarýna kalsa sabah,
uykunun gözlerinden öpermisin,
usulcana, kýrpmadan gözlerimin rengini,
en çokda sana benzeyen bu hasretin..
"" gövdemi defnettilerdi topraða;
baþým, baþka gökyüzünde filizlendi,
yapraklarým deniz, göz yaþým bulut,
son kez bu uçurumun kenarýnda nefes,
bir kaç satýr ötedesin hepsi bu.."""
adýný SEN"" koy
karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.