İSTANBUL'UN MURADI

Türkiye ruhumuzdur, Ýstanbul bedenimiz
Odur cümle âlemde yaþama nedenimiz

Kadim mabetleriyle canýmýzdýr Ýstanbul
Bayraðýma renk veren kanýmýzdýr Ýstanbul!

Fatih’in yadigârý, zamaný aþandýr o!
Gömleklere sýðmayan, kabýndan taþandýr o!

Medeniyetimize giden yolda eþiktir
Mâziden istikbâle bir köprüdür, beþiktir

Bugünlerde bir baþka heyecan içindedir
Kaybolan senelerin, idrakin göçündedir

Þiþli’nin, Kadýköy’ün þimdi iki yüzü var
Hem kelin hem fodulun her tarakta bezi var

Bu kadim dünya þehri mâzisini arýyor
Düþündükçe içini bir heyecan sarýyor

Bugününden dertlidir, yarýndan umutludur
Karacaahmet bile ondan daha mutludur

Düþtüðü kör kuyudan kurtulmayý bekliyor
Bir el uzansýn diye ha bire emekliyor

Aðýr kýþ geçiriyor, yazýndan uzak þimdi
Maskelere bürünmüþ, yüzünden uzak þimdi

Ey dünyanýn baþkenti, ey muhabbet diyarý!
Doðsun beklenen güneþ, gece son bulsun gayrý!

Ey baþkentler baþkenti, vefa senin adýndýr
Silkinerek doðrulmak yegâne muradýndýr

Son bulacaktýr elbet yanýþýn, yanýlýþýn
Gonca güler boy verdi, hükmü kalmadý kýþýn

Sözünün erisin sen, sözüne döneceksin
Ey Fatih’in gözdesi, özüne döneceksin

Umudun ateþini güç yetmez söndürmeye
O gün millet koþacak acýný dindirmeye

Ýstanbul’un hasreti son bulacaktýr elbet
Hakký gasp edilenler hak alacaktýr elbet

Milletin aslanýna aslan payý düþecek
Birileri aynada kediye dönüþecek

Yanmaya hasret kaldý, bu þehrin kandilleri
Kýyama kalkanlarýn çözülecek dilleri

Zamanýn mahkumlarý, zamaný aþacaktýr
Kabýna hapsedilen, kabýndan taþacaktýr

Fetret devriydi deyip unutacak dününü
Mâziye perde çekip gün edecek gününü

Yeni bir gün doðacak, gülümseyecek surlar
Büyük tecrübelere dönüþecek kusurlar

Nice güller açacak Fatih’in mezarýnda
Sevgi paylaþýlacak kardeþlik pazarýnda

Yere saðlam basanlar, geçecekler sýratý
Yitiðini bulmaktýr Ýstanbul’un muradý

Feraset timsalidir, bu millet deðil koyun
Hak yerini bulacak, bozulacaktýr oyun

Gecenin üzerine güneþ doðmayý bekler
Hiçbir þey zayi olmaz, boþa deðil emekler

Gün ha doðdu, doðacak; ufuklar sisli deðil
Yarýnlar umut dolu, yürekler yaslý deðil

Unutaný unutmak, en büyük özelliðin
Ortaya çýkacaktýr efsunlu güzelliðin

Artýk dinsin gözyaþýn, içinden kederi at!
Sen Aslý, millet Kerem; uzak deðildir vuslat

Sana kavuþmak yakýn, fecir vaktidir þimdi
Hakk’a adanmýþlarýn ecir vaktidir þimdi

Yine yeni, yeniden bir destan yazýlacak,
Suyu görecek millet, teyemmüm bozulacak

Þehrin ufuklarýna güneþ doðacak elbet
Aydýnlýk, karanlýðý o gün boðacak elbet

Bu þehir pek yakýnda mâzisine dönecek
Güneþ doðduðu vakit el feneri sönecek

M. NÝHAT MALKOÇ


Sosyal Medyada Paylaşın: