Yetimin Feryadı

Gözlerinde hüzün, yüreðinde yalnýzlýk,
Yetim küçük bir çocuk, dünyaya bakar bir köþede.
Anne kokusu özlemle sarar her yanýný,
Babasýz, anasýz, yalnýzlýkla boðuþur gecede.

Sokaklarda yitik, kimsesiz bir hayat,
Çaresizlik içinde adýmlarýný atar.
Dostluk, sevgi uzak, yýldýzlar bile kayýp,
Gözyaþlarýyla yýkanýr her gece yastýðý.

Yetim çocuðun yüreðinde umut kýrýntýlarý,
Gözlerinde hüzün, ama içinde bir volkan.
Belki yarýn, belki bir gün, derdi hafifleyecek,
Belki bir el uzanacak, yeniden güneþ doðacak.

Ama þimdi, sokaklarda sessizce yürür,
Gözlerindeki hüzün, kimseye anlatýlmaz sýrlar taþýr.
Yetim çocuðun yaþamý, bir dramýn öyküsü,
Ama içinde umut, yeniden doðmanýn müjdesi.

Bahadýr Hataylý/28.0132024/ 01.07
Sosyal Medyada Paylaşın: