Yalnızlığımdır Coşan

Yalnýzlýk bir deniz gibidir bazen,
Dalgalarýyla yutar insaný.
Gökyüzü gibi sonsuzdur,
Yalnýzlýk denizinde kaybolmuþ gemiler gibi.

Gecenin karanlýðýnda,
Yýldýzlarla konuþur yalnýz insan.
Gözleri yýldýzlara takýlýr,
Düþlerine sýðýnýr, umut arar.

Yalnýzlýk bir orman gibidir bazen,
Aðaçlar arasýnda kaybolur insan.
Rüzgarýn þarkýsý eþlik eder sessizliðe,
Yalnýzlýðýn hüznü sarar her yaný.

Yalnýzlýk bir þarký gibidir bazen,
Gözyaþlarýyla dolu, hüzünlü bir melodi.
Kalpte bir yara gibi acýr,
Sessiz çýðlýklarla dolu bir aný.

Ve yalnýzlýk, en çok kalabalýkta hissedilir,
Ýnsanlar arasýnda yalnýz kalmak,
Daha da acý verir yalnýzlýðýna.
Ama yine de, yalnýzlýkla dost olmak zorundadýr insan.

Bahadýr Hataylý/31.03.2024/02.55/Sancaktepe




Sosyal Medyada Paylaşın: