Acýnýn bir ucundan sen tut, bir ucundan ben ikimizi de kanatsýn mutlu olacak ise tüm Evren
yaþam el ile tutulmayan bir gölge ölüm deðeri bilinmeyen bir vuslat otlar ezip yol ettim kendime daðlar kýrýldý çýð oldu üzerime savaþtýk ça doymadým kükreyemeye her yenilgi, hýrçýn bir rüzgar her yýl yeni bir bahar hýzýna yetiþemedim bu hayatýn
affetmediklerimi kýrpýp tel tel ayýrýp yastýk yaptým her cefanýn üzerine yatýp uykuya dalýyorum gönül perdeleri kapanmýþ loþ karanlýk dünyamýn aydýnlýk ülkesi Anadolu’nun ütüsüz topraðýný ekip yalnýzlýðý biçeceðim
yalan bir geçmiþi olan duygularý çalýnmýþ hikayemi alýp melez hayatýmýn, en dik baþlý yamaçlarýnda kafa tutacaðým tarihime
Herþey Yolunda giderse, gönlümde bir nedamet, çiçek açar elbet
Riyasýz bir ufuk görebilseydim rotamý çevirirdim doðuya batýnýn günahý kesti boynumu þah damarým hala kanýyor
Ayþe Caniberk Gümüþ kalpler
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gümüş kalpler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.